Verdwaal in jezelf en vertaal wat er leeft.
Hans
Ik ben geen hoogvlieger en ik heb geen uitzonderlijke talenten, bovendien wist ik nooit wat ik wilde. Ik was en ben wel altijd opzoek naar datgene wat me past. Om dat uit te vinden is “iets” gaan doen een goede raadgever. Het maakte me tot het type “kan niets maar doet alles”. Hoewel ik mezelf met die uitspraak enigszins tekort doe, want ik ben inmiddels ook de vijftig gepasseerd en dus vele ervaringen rijker, heb ik niet meer de illusie dat ik ooit nog een vak leer. Ik heb lang gedacht dat dat het doel van mijn zoektocht was. Maar inmiddels weet ik dat die zoektocht een deel van mij is, een voortdurend proces waaraan geen einde komt. De Strotzbüscher Mühle blijkt hiervoor een uitstekend voertuig te zijn.
Samen met Sonya, mijn geliefde, exploiteer ik de herberg “Strotzbüscher Mühle” en het natuurkampeerterrein. Dat doen we vanuit de waardes waarin wij geloven. Elke dag probeer ik die scherper te zien, door me bewust af te vragen wat ik voel, wat ik denk of wat vind. De mensen met wie ik in contact ben spelen hierbij een belangrijke rol. Ze helpen me te zijn en mijn houding te ontwikkelen. In essentie gaat het mij om het welzijn van mens en natuur, om datgene wat het leven de moeite waard maakt.
Sonya
Sonya is groot geworden in een land achter het ijzeren gordijn. Na de val van de muur verviel de macht in criminele handen en dat is nog steeds zo. In een land waar je kansen gering zijn, zijn je verwachtingen niet al te hoog en deal je met het leven zoals het komt. Alles wat ik hier schrijf vindt ze eigenlijk verspilling van woorden en mocht ze daar een seconden aan twijfelen, dan zal ze zeggen dat niemand erop zit te wachten of dat het te privé is om te delen. Dat alles, in de wetenschap dat het mysterie van het leven niet te doorgronden is, en al evenmin beheersbaar. Dan blijf je heel dicht bij jezelf. Dan ontdek je en creëer je. Dan proberen je open te staan, te beleven maar ook te doorleven. Je oprecht te verwonderen, schoonheid te zien en intens lief te hebben. Kortom te verdwalen, om daarna het leven des te meer te omarmen. Ik wens een ieder mens dat toe.
De community
De community
Voel je geroepen, haak aan!
Filmfestival in de vallei
Ik denk, eigenlijk al sinds we hier wonen, dat het fantastisch zou zijn hier een filmfestival te organiseren. Een “buiten” filmfestival voor de korte film. Zo’n film duurt vaker niet langer dan 20 minuten tot hoogstens een half uur. Stel je voor dat we zes schermen verspreiden over de vallei met daarvoor een overdekte tribune … Meer lezen
Het dorp nieuw uitgevonden.
De meeste mensen die de Strotzbüscher Mühle als reisdoel hebben gekozen komen met de auto. Om die te kunnen parkeren hebben we een parkeerplaats. Op het moment dat wij niet meer gasten kunnen herbergen, staat ook de parkeerplaats vol met geparkeerde auto’s. En soms, wanneer mensen hun auto niet al te tactisch hebben geparkeerd, nog … Meer lezen
Verbind je met je natuur
De Strotzbüscher Mühle ligt aan het riviertje de Ueßbach dat zich in de loop der eeuwen een weg gesleten heeft door de leisteen, waardoor de Strotzbüscher Mühle 70 meter lager ligt dan het dorp Strotzbüsch. Die afgelegen ligging, midden in het bos in het Siebenbachtal, maakte dat de bewoner van de Strotzbüscher Mühle hier altijd … Meer lezen