De Vulkaaneifel
De Strotzbüscher Mühle ligt in de Eifel, of beter gezegd in de Vulkaaneifel. De Vulkaaneifel heeft zijn naam te danken aan de vulkanische activiteiten die het landschap hebben gevormd. Ook nu nog zijn de sporen daarvan goed zichtbaar en zelfs merkbaar. Zo is er 50 meter van de Strotzbüscher Mühle een thermale bron met "geneeskrachtig" water met altijd een zelfde temperatuur van 20 graden celsius. En liggen er vulkaanmeren op loopafstand bij Immerath en Gillenfeld.
Vulkaanmeren worden Maaren genoemd. Ze zijn gevormd door gasexplosies die relatief dicht aan het aardoppervlak plaatsvonden. Die ontploffingen sloegen grote kraters waar later water in is komen te staan. Deze enorme gaten in de grond zijn niet te verwarren met een vulkaankrater zoals de meeste mensen zich die voorstellen. Daarbij werd vulkanisch gesteente en lava uit de aarde omhoog geblazen. Wel is het enige "echte" kratermeer van Duitsland te vinden hier op de Mosenberg, bij Manderscheid.
Zestig miljoen jaar geleden was het vulkanisme in de huidige Vulkaaneifel het meest actief, maar de laatste uitbarstingen en explosies vonden plaats zo’n 10.000 jaar terug. Dat is in de geschiedenis van de aarde nog maar heel kort geleden. De Vulkaaneifel bevindt zich boven een zogenaamde hotspot. Die hotspots ontstaan door wat men in de geologie mantelpluimen noemt. Mantelpluimen zijn vergelijkbaar met de opstijgende blobs in een lavalamp en worden gevoed met magma vanuit het binnenste van de aarde. Dat proces is hier in de Vulkaaneifel nog altijd gaande en doet op sommige plekken het aardoppervlakte jaarlijks met 1 a 2 millimeter. Een artikel hierover stond in de Volkskrant. https://www.volkskrant.nl/cs-b63770a4
Waar ligt de Strotzbüscher Mühle precies
De bekendste Maaren liggen net onder Daun. Het zijn drie meren die als bijna volmaakte ronde cirkels dicht bij elkaar liggen. In de zomer is het er prima zwemmen. Daun ligt 17 kilometer ten noordwesten van de Strotzbüscher Mühle het is een gemoedelijk stadje en tevens "hoofdstad" van de Vulkaaneifel. Er zijn winkeltjes, een VVV met heel veel informatie over de omgeving en het is er goed ijs eten. Het plaatsje Bad Bertrich ligt 11 km zuidelijker van de Strotzbüscher Mühle. Via een prachtige pad door de vallei van de Ueßbach kun je er naartoe wandelen. Hoewel Bad Bertrich niet meer in de Vulkaaneifel ligt is het natuurlijk niet voor niets een kuuroord. Je kan er prima naar het zwembad en bijbehorende sauna. De Strotzbüscher Mühle ligt op 15 kilometer van de Moesel. Al sinds de jaren dertig van de vorige eeuw varen er cruiseschepen op de rivier. De plaatsen langs de Moesel profiteerde goed van dit vroege toerisme. In tegenstelling tot de Eifel waar het leven lange tijd hard en schraal bleef. Op de steile hellingen langs de rivier worden bovendien al eeuwen lang druiven verbouwd om wijn van te maken. Verder zie je op het kaartje hiernaast de plaatsen Koblenz, waar de Moesel bij de Deutsches Eck in de Rijn stroomt en de plaats Trier, de oudste stad van Duitsland. In de 3e eeuw ooit uitgeroepen tot keizerlijke residentie en tot hoofdstad van het westelijke deel van het Romeinse rijk. De stad kreeg de bijnaam "Roma Secunda", het tweede Rome. In de stad is nog steeds veel Romeinse architectuur te zien en bovendien is er een prachtig museum. Beide steden liggen op ongeveer 60 kilometer van de Strotzbüscher Mühle.
Wat te doen in de omgeving van de Strotzbüscher Mühle
De VulkaanEifel is een prachtig gebied met een indrukwekkend landschap. Er zijn vele mogelijkheden om hier iets te ondernemen en het is prima wandelen en fietsen in het gebied. In de maaren kan je in de zomer heel goed zwemmen. Bovendien is het gebied rijk aan cultuur. De Eifel behoort tot de deelstaat Rheinland Pfalz, wat tegen de Belgische, Luxemburgse en Franse grens aan ligt.
Hieronder wat "highlights" in de directe omgeving van de Strotzbüscher Mühle, vergezeld van links naar verschillende websites met heel veel meer informatie over de Eifel en de (toeristische) mogelijkheden die het gebied te bieden heeft.
En tenslotte, maar zeker niet als laatste, een drietal boekjes waarmee wij zelf veel door de Eifel zijn getrokken. Hier geen kastelen, groots natuurgeweld of musea waar je dagenlang in door kunt brengen. Maar kleine pareltjes in een bladzijde beschreven. Een bijzonder keltisch kruis ergens midden in het bos, een kappel langs een vergeten landweg, maar wel met een bijzonder muurschildering. Of een oude groeve waar vroeger molenstenen werden uitgehakt en nu een oorverdovend stillte heerst. Het is soms moeilijk om de plekken die in de boekjes beschreven worden überhaupt te vinden en dat heeft ook wel weer wat.
Bernd Imgrund
Angelika Koch
